Święty Jan Kanty urodził się w Malcu - pod Kętami w 1390 r. Właściwie nazywał się Jan Wacięga, później od nazwy miejscowości przyjął nazwisko Kanty. Już na chrzcie świętym otrzymał skarb wiary, który poniósł w swe młodzieńcze i  dojrzałe życie, trafnie odczytując Bożą wolę. Spędził je pracowicie, ćwicząc się w wypełnianiu Chrystusowego nakazu miłości i świadcząc miłosierdzie. Po ukończeniu szkół miejscowych zapisał się na studia akademickie w Krakowie. Najpierw studiował filozofię i w 1418 r. zdobył tytuł magistra sztuk wyzwolonych.

W 1421 r. przyjął zaproszenie do Miechowa, gdzie u bożogrobców przez osiem lat prowadził szkołę klasztorną. W 1429 r. objął na Akademii w Krakowie wykłady na wydziale filozoficznym, studiując równocześnie teologię osiągnął w 1443 r. magisterium z teologii. Został kanonikiem i kustoszem św. Floriana, a także proboszczem w Olkuszu. Z Olkusza po kilku miesiącach zrezygnował, gdyż uważał; że nie może pobierać zapłaty za pra­cę, której nie wykonuje. Poza obowiązkami na Akademii, związanymi z jego profesurą, innych urzędów nie piastował. Był po prostu profesorem. Głęboką wiedzę łączył z niezwykłą świętością życia. Jan Kanty uczył się, ale i nauczał innych. wszystkie obowiązki wypełniał z pokorą. Osiągniętych stopni naukowych nie uważał za zaszczyt, ale za środek do lepszego poznania Mądrości Bożej i porządku świata. 

Swoich studentów uczył: "Walcz przeciw nieprawdziwym opiniom, ale niech twoją bronią będzie cierpliwość, pogodne usposobienie i miłość. Przemoc jest szkodliwa dla twojej duszy i rujnuje najlepszą sprawę". Był mężem modlitwy i umartwienia. Odbył pieszo drogę do Rzymu by oddać cześć Namiestnikowi Chrystusowemu. Ponad wszystkimi cnotami, jakie posiadał, górowała u niego miłość bliźniego i litość dla cierpiących. Biednym wszystko oddawał, nieraz wracał z miasta bez butów. Godną podziwu była jego pracowitość. Przez całe życie każdy wolny czas poświęcał na przepisywanie rękopisów cennych dzieł. Zmarł 24 grudnia 1473 r.

Pięćdziesiąt lat profesury dało mu tytuł patrona profesorów. W ludzkiej pamięci św. Jan Kanty zapisał się jako dobry, wrażliwy, współczujący innym człowiek. W ikonografii św. Jan Kanty przedstawiany jest w todze profesorskiej, często w ręku ma krzyż. Jego atrybutami są: scalony dzban, obuwie, które daje ubogiemu, pieniądze wręczane zbójcom, różaniec.

16 października 1767 roku papież Klemens XIII dokonał kanonizacji Jana Kantego i ustalił 20 października wspomnieniem liturgicznym o św. Janie Kantym. W tym dniu nasza szkoła corocznie obchodzi Dzień Patrona. 

Święty Jan Kanty jest to nasz wzór do naśladowania.

Jego osoba pobudza nas do pilnego i bardziej głębszego poznawania prawd naszej wiary, do czynów chrześcijańskiego miłosierdzia oraz pilnej nauki i pracy.

   

    ŚW. JANIE KANTY NASZ PATRONIE. 

Janie Kanty - nasz Patronie- my są Twoje dzieci.

Niechże wierszyk ten od serca ku Tobie poleci.

W swoje ręce przyjmij nasze troski,

ludzkie prośby zanoś przed Tron Boski.

Pomóż powstać, kiedy grzechy przycisną do ziemi.

Pomóż wytrwać, kiedy chcemy stać się lepszymi.

Oczu swoich nie spuszczaj ze świata,

naucz kochać bliźniego jak brata.

Ty, wiesz Janie Kanty co nas trapi, o co serce boli,

bo rozumiesz Ty najlepiej dzieci z Twojej szkoły

Twoje serce naszą dolę czuje,

niech nam za nami zawsze oręduje.